Serieus? Nog meer onderzoek? De natuur ontstéékt niet – wij wel.

Er verscheen onlangs weer een een artikel over een “baanbrekend” onderzoek naar veroudering en ontsteking. Wetenschappers ontdekten dat chronische ontsteking – ook wel inflammaging genoemd – niet bij iedereen voorkomt. Wat blijkt? Bij mensen die nog dicht bij de natuur leven, zoals de Tsimane in Bolivia of de Orang Asli in Maleisië, zijn er nauwelijks tekenen van ontsteking op oudere leeftijd. Maar in westerse samenlevingen zoals Italië en Singapore wél.

Hun conclusie: onze westerse leefstijl – vol stress, bewerkt voedsel en te weinig beweging – is waarschijnlijk de boosdoener. 

En daar zakt dus mijn broek van af. Serieus, steken we hier anno 2025 nog geld in? Dit is toch gewoon 1 en 1 bij elkaar optellen? We weten dit al zó lang. Wie zijn geschiedenis kent of naar de natuur kijkt, weet: de natuur laat je niet ontsteken. Chronische ontsteking is geen foutje van Moeder Natuur, het is een alarmsignaal van een lichaam dat verstrikt zit in een kunstmatige levensstijl.

Het voelt bijna alsof de wetenschap in een soort tunnel zit: steeds maar kleine stukjes “ontdekken” en vergeten dat we al veel weten als je eerdere data bij elkaar legt.

🌿 Hebben we dan echt niks geleerd van de Blue Zones?

Wat mij nog het meest verbaast: Italië stond in dit onderzoek als “moderne samenleving” met hoge ontstekingswaarden. Maar wat dacht je van Sardinië, het Italiaanse eiland dat wereldwijd bekend staat als Blue Zone? Daar worden mensen gemiddeld ouder dan 100 jaar, zónder de ziektes en ontstekingen die wij hier “normaal” vinden. Sterker nog, er is al jaren onderzoek gedaan naar de leefstijl in de 5 Blue Zones:

✅ puur en onbewerkt eten,

✅ dagelijks bewegen (zonder sportschool),

✅ leven met een doel en sociale verbondenheid,

✅ en een natuurlijk ritme volgen.

👉 Daaruit wisten we al: het ligt niet aan ouderdom. Het ligt aan hoe wij leven.

🔥 Hoeveel bewijs is er nog nodig?

Waarom blijven we miljoenen stoppen in onderzoeken die telkens hetzelfde uitwijzen, om daarna weer door te gaan met business as usual? Laten we stoppen met het wiel opnieuw uitvinden en eindelijk iets dóén met deze kennis. Ouderdom maakt je niet ziek. Onze levensstijl wel.

💭 De natuur weet allang hoe het moet. Nu wij nog.

Het voelt bijna alsof wetenschappers “het wiel opnieuw uitvinden” en dat daar veel geld en energie in gaat, terwijl het voor mensen met gezond verstand of een natuurlijke kijk op gezondheid allang duidelijk is.

👉 Wat ik erover denk:

Het onderzoek bevestigt iets dat natuurgeneeskunde en traditionele leefwijzen al eeuwenlang weten: de natuur ontstéékt niet zomaar. Chronische ontsteking is niet “normaal” of een onvermijdelijk gevolg van ouder worden, maar een reactie op een onnatuurlijke omgeving en levensstijl.

In geïndustrialiseerde landen krijgen we te maken met:

Voedingsmiddelen vol suiker, transvetten, omega-6-oliën en additieven die ontsteking in de hand werken.

Chronische stress en slaapgebrek die ons zenuwstelsel constant in de “vecht-vlucht”-stand houden.

Gebrek aan beweging (gevolg abnormale beweging) en zonlicht die cruciaal zijn voor gezonde stofwisseling en immuunfunctie.

Bij volkeren als de Tsimane en Orang Asli is de context totaal anders:

🌿 Ze eten puur, onbewerkt voedsel, normaal bewegen de hele dag door, slapen volgens het ritme van de natuur en hebben sterke sociale bindingen. Het immuunsysteem hoeft daar niet continu te reageren op “low grade stressoren” zoals bij ons.

Dat “inflammaging” (chronische laaggradige ontsteking) hier de norm lijkt, is dus niet ouderdom zelf, maar een symptoom van hoe ver wij van de natuur zijn afgedwaald.

💡 Waarom gebeurt dit soort onderzoek dan toch?

Omdat de westerse wetenschap bewijs wil op basis van data voordat ze zulke conclusies accepteert. En omdat de medische wereld nog vaak symptoombestrijding verkoopt in plaats van te kijken naar de oorzaken (die vaak buiten het medische domein liggen: voeding, leefstijl, omgeving  Rockefeller methode). Het is wetenschappelijk interessant om aan te tonen dat ontsteking niet bij ouderdom hoort, maar voor jou en mij voelt het als een open deur.